บรรยากาศรอบข้างแน่นขนัดไปด้วยผู้คนที่เบียดเสียดอยู่บนอัฒจันทร์รอบลู่วิ่งในสนามกีฬา แต่ละคนผลุดลุกผลุดนั่ง ชะเง้อมองดูผู้แข่งขันที่กำลังยงโย่ยงหยกอยู่ที่จุดสตาร์ท ในใจหวังเพียงให้ผู้แข่งที่ตนเชียร์ได้รับชัยชนะจากการแข่งขันวิ่งในครั้งนี้
เสียงร้องตะโกนดังจากอัฒจันทร์อื้ออึงไปหมด บ้างก็ให้กำลังใจ บ้างก็ข่มขู่ดูถูก ระเบ็งเซ็งแซ่ลงสู่กลางสนามไม่ขาดสาย
แต่…ไม่มีเสียงใดตอบกลับจากกลางสนาม นอกจากเพียงเสียงลมหายใจกับเสียงหัวใจอันระรัวของผู้แข่งขันเท่านั้น…
ปัง !!!
เสียงปืนให้สัญญาณดังขึ้น นักวิ่งทุกลู่ออกตัวอย่างรวดเร็ว ทุกคนมุ่งไปตามทางของตนเอง มุ่งสู่เส้นชัยข้างหน้า
เสียงเฮฮือดังกระหึ่มจากผู้ชมรอบขอบสนามซึ่งแสดงอาการรุกรนอย่างเห็นได้ชัด ทั้งยกมือชูกำปั้น ทั้งโบกธงประจำทีมของตน ทั้งแหกปากตะโกนอยู่โหวกเหวก บางพวกเขม่นกับฝ่ายตรงข้ามจนหวิดจะตีกันก็มี
แต่…ณ ลู่วิ่ง นักวิ่งก็ยังคงวิ่ง ไม่ได้ยินเสียงรอบข้าง จิตใจของพวกเขาจดจ่ออยู่เพียงแค่แห่งเดียว
นั่นคือ“เส้นชัย”ที่ปลายทางของตน…
…
ปี๊ด………………!
เสียงนกหวีด หวีดเสียงเข้ากลางทรวง
เสียงเฮชะงักเงียบไปชั่วขณะ ณ วินาทีที่เสียงหัวใจกระหึ่มดัง ก่อนที่ซีกหนึ่งของสนามจะสั่นสะท้านด้วยเสียงตะโกนกึกก้องของชัยชนะ กลืนความเงียบงันของอีกซีกสนามจนหมดสิ้น
ชัยชนะของนักวิ่งคนหนึ่งได้เกิดขึ้นแล้ว…
พร้อมๆกับความพ่ายแพ้ของคนที่เหลือ
แต่…ณ ลู่วิ่งนั้น นักวิ่งที่เหลือก็ยังคงวิ่งต่อไป ไม่ได้ยินเสียงรอบข้าง จิตใจของพวกเขาจดจ่ออยู่เพียงแค่แห่งเดียว
นั่นคือ“เส้นชัย”ที่ปลายทางของตน…
คนที่ตั้งใจจริง เขาไม่สนใจสิ่งรอบข้างรอบตัว ไม่ว่าคำพูดของผู้คนรอบข้างเป็นอย่างไรจะ มีคนว่ามีคนชม จะไปถึงเป้าหมายช้ากว่าหรือไปถึงเป้าหมายก่อนใคร นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ แต่สำคัญเพียงอย่างเดียวคือเส้นชัยกับความตั้งใจที่จะไปให้ถึงที่หมายของตัวเอง
อุปสรรค์ที่ขวางกั้นความสำเร็จของคุณไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเพียงแค่ ระยะห่างระหว่างตัวคุณกับเส้นชัยเท่านั้นเอง
